De foto van dit meisje zult u vaak aantreffen bij artikelen en informatie over Govos. Een jaar of tien geleden kregen we nog sporadisch foto’s van de kinderen vanuit het Centro Educativo Golondrinas (CEG) toegestuurd. Op één van de foto’s van toen stond dit meisje. We waren allemaal een beetje geraakt door haar blik: onschuldig, lief, kwetsbaar. Ze werd ons boegbeeld.
Het meisje verbleef in de periode rond 2014 een tijdje op het CEG in Cochabamba. We hebben aan de leidsters gevraagd , of ze wisten waar het meisje was gebleven en of ze zich nog konden herinneren wat haar naam was. Ze moesten het antwoord schuldig blijven, omdat de samenstelling van de groepen zo vaak en zo snel wisselt. De kans is groot dat ze Maria, Juana, Martha, Rosa of Carmen heet, want dat zijn de meisjesnamen in Bolivia, die het meeste voorkomen. En het is ook aannemelijk, dat ze nog niet leerplichtig was en uit een arme migrantenfamilie kwam. Vaak zijn de ouders kleine handelaren, seizoenarbeiders of arbeidsmigranten, die slechts voor een kortere periode in Cochabamba werken. Ook komen ze vaak uit een gebied met tinmijnen, waar zeker toen kinderarbeid nog veel voorkwam. Wat we met zekerheid kunnen zeggen is, dat het meisje een fijne tijd op het CEG heeft gehad. Wat is er mooier dan lekker spelen, leren en eten met leeftijdsgenootjes. Je moet er toch niet aan denken, dat de kinderen de hele dag bij hun ouders zouden moeten blijven, die langs drukke wegen tussen de dieselwalmen hun waren proberen te verkopen of op een bouwplaats aan het werk zijn, terwijl hun kinderen in de buurt rondzwerven.
Govos wil een bijdrage leveren om meisjes en jongens zoals “ons meisje” een betere start van het leven te geven. We hopen dat dit voor de rest van het leven net het verschil zal maken.